In 1979 hadden we een groep met mensen die wekelijks spelletjes speelden. Dat waren
allerlei soorten spellen, variërend van bosspellen tot bordspellen. Een van de
terugkerende spellen was een simulatie, waarbij we met een stuk of acht mensen
in het donker op de grond gingen liggen. Iemand begon dan met het beschrijven
van een situatie waarna de anderen hieraan dingen toevoegden. Het wordt wat
makkelijker voor te stellen als ik een voorbeeld gebruik.
Speler a: Ik loop
op een paadje dat langs de bosrand leidt. Rechts zie ik een bos, links liggen
wei-landen. Het is vroeg in de ochtend en mijn benen worden nat van het bedauwde
gras.
Speler b: Ik loop naast je en ik hoor een vogel fluiten vanuit het bos.
Het is best fris.
Speler c: Ik ga het bos in, daarvoor moet ik over een
houten hek klimmen. Het is denk ik najaar; alles is vochtig. Ik zie dat de
vogel een merel is. Hij vliegt weg.
Speler b: Ik hoor hem weer. Ik ga dieper
het bos in er zijn tussen de bomen allerlei struiken. Alles is even
nat.
Speler a: We gaan steeds dieper het bos in. Soms lijkt het alsof de
vogel praat..
Je kunt met zo’n spel natuurlijk alle kanten uit. Steeds is het
weer onverwacht, en eigenlijk was dit rollenspel al een beetje wat later Queeste
zou gaan worden.
Nog een andere inspiratiebron voor Queeste was een spel dat
ik in 1978 had ontworpen, het labyrinth-spel. Het spel bestaat uit 49 kamers,
die liggen in een matrix van zeven bij zeven. De middelste kamer bevat een roos,
en is het einddoel van het spel. In elk van deze kamers zit een variabel aantal
deuren, die soms maar van een kant uit zijn te openen. In elk van deze kamers
bevind zich een persoon. Deze persoon stelt een vraag. Het is een multiple
choice vraag met evenveel ant-woorden als er deuren in die kamer zijn. Het goede
antwoord leidt naar een deur die toegang verschaft tot de kamer die het meest
direct naar de roos leidt. Door goede antwoorden te geven, en je een beeld te
vormen van het labyrinth, moet je proberen zo snel mogelijk een einddoel te
bereiken.
Later heb ik aan dat spel nog elementen aan dit spel toegevoegd.
Een daarvan is het voorkomen van beesten, zoals een sphinx die raadsels opgeeft,
en die je kunt verslaan als je hoog genoeg dobbelt. Andere elementen zijn
ronddolende monsters, die je niet tegen mag komen, en die door een van je
tegenspelers worden bestuurd.
Een deel van de mensen uit de eerste Queestegroep.
Uit een artikel van de Gelderlander uit 1980
Van links naar rechts Rob Meier, Frank Horsting,
Eric Nuiten, Piet Verstegen, Hans Fritschy en Joop Oele
De eerste
Queestegroep
December 1979 startte ik
de eerste proefgroep van het spel Queeste. De gilden en allerlei elementen zoals
de hyksos-taal waren toen nog niet uitgewerkt. Maar het bleek ongelooflijk
spannend om aan de hand van een spelleider door een kasteel te dwalen. De
spelers waren vol met vragen en onderling pratend gaven ze ook mogelijke
oplossingen. Vaak nam ik deze oplossingen over en voegde ze toe aan het spel. Op
deze manier groeide het spel door de verhalen en werd een enkel verhaal tot een
serie verhalen met een allesomvattend plot.
Rond 1985 was het Queeste op zijn
hoogtepunt. Het was verkrijgbaar in Nederland en België en werd veel gespeeld.
Er waren op dat moment zo’n 15 verhalen beschikbaar. We organiseerden allerlei
bijeenkomsten, waaronder ook levende rollenspelsessies. Vrij snel daarna, ik
weet niet meer in welk jaar, had ik het met regulier werk zo druk dat ik niet
meer in de gelegenheid was er nog tijd aan te besteden. Op den duur raakten de
spellen uitverkocht, en het zag er naar uit dat het geheel een zachte dood zou
sterven.
De Phoenix herrijst
Gelukkig is het uiteindelijk niet zo gelopen, en
had het zaadje kennelijk wortel geschoten. Een groep fervente spelers, waaronder
met name Eric Nuiten, Pieter Nuiten, Carlo Gremmen en Frank Rieter, wilden zich
niet bij dit gegeven neerleggen en besloten het oude materiaal opnieuw voor
verspreiding geschikt te maken. Dit deden ze op bijzonder grondige wijze, en ze
voegden er bovendien een groot aantal verhalen aan toe die ze van heinde en
verre wisten te halen. Zij maakten verder ook nog de eerste Queeste-internet
site(*). Hierop boden ze de verhalen aan voor wie erin geïnteresseerd was. Deze
site bevat nog steeds een goed overzicht van wat er op Queestegebied zoal te
beleven valt. Verder vind je hier ook een algemene uitleg over rollenspelen en
enkele tientallen queesteverhalen. Frank Rieter, die aan het eerste
queeste-project meewerkte, heeft later zijn persoonlijke verhalen op zijn eigen
site geplaatst.
 Piet Verstegen als Zonneruiter, Joop
Oele Als tempelridder en Thom Oostendorp als .. zeg het zelf
maar
Omdat de verschillende queestegroepen geen contact
met elkaar hadden, werd dit initiatief op kleinere schaal nog een aantal malen
herhaald. Zeer de moeite waard is ook de site van Eric Muis, die afgesneden van
de Queeste-boom zijn eigen Queestewereld met regelboeken en avonturen maakte.
Eric Muis is grafisch ontwerper, en zijn "Wereld van Gaia” ziet er fantastisch
uit. Het is dan ook zeer de moeite waard er eens een kijkje te nemen. Eric biedt
er zo’n 15 boeken aan van eigen makelij aan.
Ik weet eigenlijk niet hoe lang
de Site van Edwin van Meerkerk al bestaat. Maar ook dat is een site waar je veel
queesteverhalen, verslagen lettertypes en allerlei leuke teksten en tekeningen
kunt vinden. Edwin is evenals Frank een veelgehoorde bezoeker en oprichter van
de oorspronkelijke queestelijst, waar allerlei Queestezaken worden besproken.
Dus ik zal het hem eens vragen.
De Queestelijst is nu in handen van Boudewijn
Rempt. Hij was al een veel gelezen commentator op de lijst, en hij was zo
bereidwillig de lijst persoonlijk op zijn computer te hosten toen de
listbot-service van Microsoft werd opgeheven. Boudewijn heeft op zijn site een
uitvoerige verhandeling staan over de oud-hyksos taal, de taal die in het
Queesteland Lamutria werd gesproken in oude tijden, en die nu nog door draken en
magiërs wordt gebezigd.
Na zoveel
enthousiasme over Queeste kon ik zelf ook niet meer achterblijven vond ik. Sinds
een aantal jaren ben ik dan ook bezig mijn oude uitgaven opnieuw vorm te geven.
De eerste uitgave is klaar in deze nieuwe vorm, en wordt op mijn homepage te
koop aangeboden. Grint, de tweede uitgave, is bijna klaar; je kunt mijn
vorderingen van dag tot dag volgen, want alle nieuwe tekeningen die ik maak,
worden meteen in lage resolutie op het web gezet. Ik bied de uitgaven zelf te
koop aan, zolang ik nog geen uitgever heb gevonden. Maar wellicht is er een
uitgever die dit leest, en die Queeste aan zijn fonds zou willen toevoegen. Het
is een spel dat niet is uit te roeien, een voorbestemde klassieker! |
|
