Nieuws uit Nijmegen 14

Mia, september 2007

Er zijn een paar dingen die me bezighouden, die niet helemaal lopen zoals ik zou willen of anders uitdraaien dan ik gedacht had en gevolgen hebben waar ik niet zo gelukkig mee ben en waar ik niet direct een oplossing voor weet. Ik mis de nieuwsbrief van vroeger, daarin kon ik dat soort frustraties kwijt. Maar ik mis vooral jullie reacties op de nieuwsbrief. Die gaven me het gevoel dat de site uit een groep lotgenoten bestond die begaan waren met mekaars lot. Dat samenhorigheidsgevoel lijkt nu helemaal verdwenen. Hoe komt dat? Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 13

Mia, maart 2007

Wie wil ellenlange verhalen over verhuisperikelen horen? Over gordijnen waarvan je dacht dat ze zouden passen in het nieuwe huis maar dan 5 cm te kort blijken te zijn. Over kleine kamertjes waarin een bed precies 10 cm te lang blijkt om er dwars in te passen. Over muren die er bij het eerste bezoek heel netjes uitzagen maar waar je nu in een oogopslag kunt zien waar de schilderijen vroeger hingen. Bovendien schilderijen met heel aparte afmetingen want hoe we ook puzzelden met die van ons, niets paste precies om die verkleuringen op de muren te verstoppen. Dus zijn we aan het schilderen gegaan … Joop had wel iets anders in gedachten toen hij zei dat hij in het nieuwe huis met een schildersclubje wou beginnen … Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 12


Het is stil op onze site. We moesten het open forum vervangen door een forum waarbij ingeschreven moet worden en blijkbaar is deze drempel net iets te hoog. De chatbox heeft haar vaste klanten maar de laatste maanden duiken weinig nieuwe namen op. Vorige winter meldde zich bijna elke week een nieuwe lotgenoot aan, soms onwennig omdat de diagnose pas gesteld was, soms onwennig omdat het de eerste kennismaking met een chatbox was (‘gewoon onderaan typen wat je wil zeggen, dan op enter klikken en de tekst wordt leesbaar voor ons’ – ‘neen, je moet niet steeds je naam voor je zin intikken, die komt er automatisch bij te staan als je op enter klikt’). Het was inspirerend om deze nieuwelingen op weg te helpen. Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 11


Alweer een maand voorbij, een mijl(maand)paal dan nog wel, want sinds deze maand wordt het parkinsonhuis bewoond door een Abraham en een Sarah … Oei! Ik zag net dat de vorige nieuwsbrief al van maart dateert. Wat een maandelijkse gewoonte moest worden loopt nu echt wel mank. De reden? Enerzijds het gewone leven met een kalender die elke week opnieuw goed gevuld is, anderzijds de twijfel of iemand überhaupt wel geïnteresseerd is in onze belevenissen. Bovendien bederven mensen als MD grondig de pret. In plaats van energie te kunnen stoppen in het uitbouwen van een website waar iedereen die iets met parkinson te maken heeft zich thuis voelt en zich vrij kan uiten, hebben we nu al onze creativiteit nodig om een systeem te zoeken waardoor nonsenspostings kunnen uitgefilterd worden. Want na de beledigende en niet ter zake doende postings van MD, wordt ons forum nu overspoeld door lui die denken dat wij dringend om goedkope viagra zitten te springen. Elke dag postings verwijderen en IP adressen blokkeren, waarna prompt dezelfde onzin via een ander IP adres het forum teistert ..., het is dweilen met de kraan open en werkt echt wel ontmoedigend. Je zou geneigd zijn het forum maar volledig te verwijderen en enkel de chat nog als communicatiesysteem over te houden. Dat geeft het wrange gevoel dat de pesters gewonnen hebben. We brainstormen verder over hoe wij hen een hak kunnen zetten en houden jullie op de hoogte. Voorlopig is het forum gesloten. We zijn wel nog bereikbaar via het e-mail adres ‘mia@parkinsonhuis.nl. .. Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 10

Mia, maart 2006

Aan iets beginnen waar je het einde niet van ziet ...  enthousiast zijn, anderen aansteken en je dan weer opladen aan hun enthousiasme ...  visioenen hebben van een onbewoond eiland waar je onder een mild zonnetje van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat op je pc zit te tokkelen (uiteraard zonder dat je schouder- en nekspieren daar tegen protesteren) ...  beseffen dat je aan iets begonnen bent dat de volgende maanden of jaren meer zal zijn dan een goedkope hobby... dagen die te weinig uren hebben, weken die te weinig dagen hebben ... Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 9

Mia, januari 2006

Jaaroverzichten! Ik heb er een hekel aan! Elke krant, elk tijdschrift vindt het nodig om een opsomming te maken van gebeurtenissen die we al in een uithoek van ons geheugen opgeslagen hadden. En dan die lijstjes met goede voornemens voor het nieuwe jaar ... en het uitwisselen van nieuwjaarswensen... en het opruimen van de kerstversiering Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 8

Mia, november 2005

Het moet me even van het hart ... ik vind Nederland een fantastisch nieuw thuisland maar de manier waarop met ‘patiënten’ wordt omgegaan is een absoluut minpunt. Ik hou er nog altijd van om een mens als arts te hebben en geen robot. Als ze hier niet opletten staan in ziekenhuizen binnen de kortste keren hetzelfde soort automaten zoals je nu in stations vindt : je toetst wat gegevens in en het toestel komt vlotjes met een diagnose en een behandelplan, je moet enkel je bankkaart nog invoeren om het te laten afdrukken. Dit staat echt niet zo veraf als je denkt! Het lijkt wel alsof artsen hier geen gevoelens mogen hebben en ze zeker niet mogen tonen... Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 7

Mia, september 2005

Alweer een maand voorbij, een mijl(maand)paal dan nog wel, want sinds deze maand wordt het parkinsonhuis bewoond door een Abraham en een Sarah … We hadden het plan er niet uitgebreid bij stil te staan maar dat was een illusie. De feestelijkheden duren al van eind augustus en lopen nog door tot begin oktober. Dat, gecombineerd met de gevolgen van het ouder worden (trager, vergeetachtiger, … waardoor je al eens wat meer gegevens van je pc wist dan je bedoeling was … waardoor het forum niet meer werkte … gegevens die er dan één voor één weer opgezet moeten worden …), dat alles slorpt heel wat tijd op. En tijd is een kostbaar goed voor parkies! .. Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 6

Mia, augustus 2005

Hoe Nederlanders, die over heel de wereld bekend staan om hun doortastendheid en hun zelfverzekerde houding, kunnen veranderen in onderdanige lammetjes zodra ze een dokterskamer binnenstappen, is mij een raadsel. Wij, Vlamingen, beslissen er graag zelf over wie aan ons lijf mag prutsen. Wij kiezen zelf een huisarts (en die zou het niet in zijn hoofd halen om patiënten te weigeren …), wij vinden het heel normaal om ’s avonds nog zonder afspraak bij onze eigen huisarts terecht te kunnen, wij maken zelf een afspraak met de neuroloog van onze keuze en een consult duurt bij ons tot alle vragen afgehandeld zijn. In ruil aanvaarden wij (niet altijd zonder morren!) dat we uren doorbrengen in wachtzalen omdat afspraaktijden niet strikt gerespecteerd worden.... Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 5

Mia, juli 2005

In juli over Nijmegen schrijven, dan kun je er niet omheen; juist ja, dé vierdaagse. Zelfs in mijn vroegere Vlaamse woonplaats was dat een begrip, het model van mijn wandelschoenen heette zelfs ‘Nijmegen’ (ik hoor de verkoper nog zeggen :’het is een heel populair model in Nederland, speciaal ontworpen voor …)... Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 4

Mia, juni 2005

Kun je na amper zes maanden al tradities opbouwen? In ieder geval begint het een gewoonte te worden om aan het eind van elke maand een stukje tekst klaar te maken voor de nieuwsbrief. Ik heb er geen idee van of iemand dit leest, of iemand ook maar geïnteresseerd is in de dagelijkse beslommeringen van een parkie die pas in een nieuwe omgeving woont, maar voor mezelf is het een moment om terug te blikken en te beseffen dat de tijd wel erg snel voorbij vliegt... Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 3

Mia, mei 2005

Mei is voorbij gevlogen. Nu mijn auto een Nederlandse nummerplaat gekregen heeft en ikzelf ook (ze noemen dat hier wel een sofinummer …), voel ik me Nijmegenaar worden. Ik heb nu zo ongeveer het stratenplan in mijn hoofd en sakker niet meer omdat ik op die brede wegen niet harder dan vijftig kilometer per uur mag rijden. Het maakt autorijden bijna een ontspannende bezigheid . Je wandelt per auto door Nijmegen, behalve op het Keizer Karelplein! Dat is het zwart beest voor menig automobilist : een uit de kluiten gewassen rotonde, een verkeersplein dus, waar voorrang van rechts geldt en waar iedereen plots plankgas geeft. Je moet feilloos weten welke afslag je moet hebben, anders kom je in moeilijkheden. ... Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 2

Mia, april 2005

Na ruim drie maanden als Vlaamse in Nederland, verwonder ik me nog bijna dagelijks over de vele cultuurverschillen tussen die beide landen. Nochtans woonde ik vroeger in de grensstreek en was mijn grootvader een Nederlander, dus ik dacht beide landen even goed te kennen. Maar hier in Nijmegen voel ik me ‘Vlaamser’ dan ooit en begin ik sympathie op te brengen voor asielzoekers die hun eigen cultuur in ere willen houden.... Lees verder...

Nieuws uit Nijmegen 1

Mia, maart 2005

Bijna zeven jaar geleden kreeg ik te horen dat ik de ziekte van Parkinson had. Het kwam niet echt als een schok, ik had al lang het vermoeden dat er iets niet pluis was met mijn lichaam. Ik had een hoop banale klachten die er samen voor zorgden dat ik me stukken ouder voelde dan mijn leeftijdgenoten. Toen de neuroloog mij voorzichtig zijn vermoeden meedeelde, wist ik instinctief dat de diagnose juist was. Ik had van dichtbij meegemaakt hoe mijn vroegere werkgever door de ziekte van Parkinson zijn loopbaan had moeten stoppen, ik had mijn ogen gesloten om niet te moeten zien dat mij hetzelfde overkwam.... Lees verder...