Requip

 

 

’s-ochtends. Ik word wakker rond 6 uur. Ik voel me uitgerust en heb het gevoel alsof ik zo mijn bed uit zou kunnen stappen. Dat blijkt echter maar schijn als bij de eerste poging mijn rug protesteert. Met mijn speciale techniek, waarbij mijn beide handen elkaar vasthouden, kom ik nog vrij elegant aan de rand van het bed te liggen. Daar gris ik met een geroutineerd gebaar mijn beide sokken en mijn onderbroek van de vloer en even later lig ik op mijn rug met mijn benen omhoog mijn sokken aan te trekken. De onderbroek gaat iets gemakkelijker. Ik doe wat oefeningen om los in de heupen te worden maar krijg de onbedwingbare neiging mezelf uit te rekken. Nu goed oppassen dat ik niets forceer want het is heel moeilijk in deze situatie maat te houden. Als ik een beetje overtuigend wil functioneren vandaag zal ik toch weer pillen moeten nemen.

 

 

na een kwartier tot een half uur kondigen de tabletten aan dat ze de bloedbaan hebben bereikt. Ze doen dit door in een wolk van vermoeidheid de gevoelens van stijfheid en trillerigheid te verjagen. Bij tijd en wijle word ik in dit stadium zo moe dat ik me alleen in bed nog kan handhaven. Wat zeg ik? “Nog kan handhaven” zo beroerd is het nog niet gesteld. Ik was het even vergeten, maar een uur na inname van de 6 groene snoepjes, word ik verwend met een statige erectie. “who needs viagra if you got sifrol” heb ik eens een andere nederlandse (Nee geen engelse!) patiënt virtueel horen uitroepen. Kennelijk kunnen dus ook de gebruikers van requip zich met dit fenomeen verblijden.

 

Ik sla even een uurtje over om redenen van privacy. Het is half negen en het leven is aangenaam nu. Ik voel me nog wat rozig, en merk dat het lopen redelijk goed gaat, en dat ik zelfs met mijn rechterarm zwaai. Dan fietsend naar het werk. Dat gaat niet slecht. Wel goed opletten dat ik niet te lang achter het beeldscherm zit en regelmatig een rondje lopen om niet stijf te worden. Tegen 12 uur is de fut er echt wel uit. De bewegingen worden weer onzeker, het gezicht strakker en het lukt niet meer me op het werk te concentreren. Tijd om naar huis te gaan en te snoepen..

 

Joop Oele

Maart 2005